Κρατώ το σχήμα της λύπης!!!

                                               


Ποτέ δεν θέλω
Να μου ξεφύγει
Το σχήμα της λύπης
Ως λάβαρο
Στους νυχτερινούς λαβύρινθους

Των εμμονών μου

Η λύπη
Όχι το αντίθετο
Της χαράς
Μα σαν πικρό φάρμακο

Για τις διαψεύσεις
Σαν μάθημα ζωής και σοφία

Λύπη για τα ταξίδια
Που δεν θα κάνω
Τις πολιτείες
Τις απρόσιτες για μένα
Τα βιβλία που θα αφήσω
Δίχως να διαβάσω

Λύπη για την μοίρα του ανθρώπου
Για το αναπόφευκτο τέλος

Αδράχνω κομμάτια χαράς

Να τα έχω ως ενθύμιο
Στον δρόμο προς την αιωνιότητα
Να τα δείξω στον δήμιο
Με τον μαύρο μανδύα

Ίσως και να μου επιτρέψει
Να κοιτώ το κόκκινο των λουλουδιών
Για πάντα

Μα πάνω απ’ όλα
Φυλάω προσεκτικά
Την ιερή πίκρα μου

Όλη μου τη ζωή
Αραξοβόλι η ψυχή μου
Ψάχνει
Μα ξέρω καλά
Πως όταν το βρει
Δεν θα το θέλει

E.O